زندگی‌نامه امام موسی کاظم (ع)

هفتمین امام شیعیان حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) در هفتم ماه صفر سال 128 هجری قمری در ابواء متولد گردید. پدر بزرگوارش حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) و مادر گرامیش حمیده است.

نام مبارکش "موسی"و القاب و کنیه‌هایش متعدد است؛ مشهورترین لقب ایشان کاظم و صابر و معروف‌ترین کنیه‌اش ابوالحسن است.

امام موسى الكاظم (علیه السلام) هنوز كودک بود كه فقهاى مشهور مثل ابو حنيفه از او مسأله مى‏‌پرسيدند و كسب علم مى‏‌كردند. بعد از رحلت پدر بزرگوارش امام صادق (علیه السلام) در بيست سالگى به امامت رسيد و 35 سال رهبرى و ولايت شيعيان را بر عهده داشت.

حضرتش در علم و حلم و تواضع و مكارم اخلاق و كثرت صدقات و سخاوت و بخشندگى ضرب المثل بود. بدان و بدانديشان را با عفو و احسان بى‏كران خويش تربيت می‌‏فرمود. شب‌ها به طور ناشناس در كوچه‏‌هاى مدينه مى‌‏گشت و به مستمندان كمک مى‌‏كرد.

بنا به گفته شيخ مفيد در ارشاد امام موسى الكاظم (علیه السلام) سى و هفت فرزند پسر و دختر داشت كه هجده تن از آنها پسر بودند و على بن موسى الرضا (علیه السلام) امام هشتم افضل ايشان بود. از جمله فرزندان مشهور آن حضرت احمد بن موسى و محمد بن موسى و ابراهيم بن موسى بودند. يكى از دختران آن حضرت فاطمه معروف به معصومه (سلام الله عليها) است كه قبرش در قم مزار شيعيان جهان است. عدد اولاد آن حضرت را كمتر و بيشتر نيز گفته‌‏اند.

تاريخ وفات آن حضرت، جمعه هفتم صفر يا پنجم يا بيست و پنجم رجب سال 183 ه.ق. در 55 سالگى ذکر شده است.

ص.گ/ ا.ا